Afgelopen weekeinde stond de eerste wereld beker manche van dit seizoen op de agenda. Vorig jaar was het nog een Bundesliga die in Albstadt gehouden werd, nu was het een wereld beker! De ronde was aardig aangepast ten opzichte van vorig jaar door de baas van het plaatselijke bikepark! Het waren nu twee lange klimmen in plaats van één lange klim en de afdalingen waren ook technischer geworden.
Mijn startpositie was goed, doordat ik de eerste startplek van Nederland had gekregen. Ik werd namelijk als 28e opgeroepen van de 130 deelnemers. Maar mijn start was nog veel beter dan mijn startpositie. Ik wist dat er snel een versmalling zou komen en dat daar problemen zouden ontstaan, dus probeerde ik zo snel mogelijk naar voren te komen. Bij de versmalling zat ik bij de top 10! In de eerste afdaling viel er iemand voor mij, maar doordat ik er voor had gekozen om 2 korte bochten als het ware over te slaan door over een balkje te springen, had ik daar geen last van. De eerste ronde kwam ik dichtbij de kopgroep door en dat gaf mij vleugels. De tweede ronde kon ik de kopgroep steeds zien en het gat was ook maar 12 seconden. Ik sloot zelfs in de derde ronde even aan bij de kopgroep. In de vierde ronde begonnen echt gaten te vallen. Ik moest de kopgroep laten gaan, maar ik was niet de enige. Zes man reden weg en ik knokte met een Fransman en een Nieuw-Zeelander om de zesde plek. Al snel moest de Nieuw-Zeelander een gaatje laten. In de laatste beklimming had ik het heel zwaar en kwam Lukas Baum mij achterop gereden. Hij ging er op en erover. Ik probeerde nog zijn wiel te houden, maar meter voor meter reed hij bij mij weg. De fransman kon het wiel nog net wat beter houden. Uiteindelijk kwam ik dan als 9e over de finish! Super tevreden dus met mijn eerste top tien in een wereld beker!
Mijn startpositie was goed, doordat ik de eerste startplek van Nederland had gekregen. Ik werd namelijk als 28e opgeroepen van de 130 deelnemers. Maar mijn start was nog veel beter dan mijn startpositie. Ik wist dat er snel een versmalling zou komen en dat daar problemen zouden ontstaan, dus probeerde ik zo snel mogelijk naar voren te komen. Bij de versmalling zat ik bij de top 10! In de eerste afdaling viel er iemand voor mij, maar doordat ik er voor had gekozen om 2 korte bochten als het ware over te slaan door over een balkje te springen, had ik daar geen last van. De eerste ronde kwam ik dichtbij de kopgroep door en dat gaf mij vleugels. De tweede ronde kon ik de kopgroep steeds zien en het gat was ook maar 12 seconden. Ik sloot zelfs in de derde ronde even aan bij de kopgroep. In de vierde ronde begonnen echt gaten te vallen. Ik moest de kopgroep laten gaan, maar ik was niet de enige. Zes man reden weg en ik knokte met een Fransman en een Nieuw-Zeelander om de zesde plek. Al snel moest de Nieuw-Zeelander een gaatje laten. In de laatste beklimming had ik het heel zwaar en kwam Lukas Baum mij achterop gereden. Hij ging er op en erover. Ik probeerde nog zijn wiel te houden, maar meter voor meter reed hij bij mij weg. De fransman kon het wiel nog net wat beter houden. Uiteindelijk kwam ik dan als 9e over de finish! Super tevreden dus met mijn eerste top tien in een wereld beker!